QtADB to aplikacja z kilkoma zastosowaniami, z czego jako główne wymieniłbym menedżer plików oraz aplikacji. Program posiada stosunkowo prosty, lecz przejrzysty interfejs oparty na bibliotece Qt. Nie wymaga instalacji, bo dostarczany jest jako paczka typu portable – wystarczy rozpakować i uruchomić plik QtADB.exe.

Z naszym telefonem może się połączyć na dwa sposoby: poprzez USB (wymaga włączonego debugowania USB: Ustawienia » Aplikacje » Dla programistów) lub przez wi-fi (wymaga zainstalowania w telefonie adbWireless). Połączenie bezprzewodowe na pewno jest wygodniejsze, ale po pierwsze wymaga telefonu z dostępem root (a konkretniej wymaga tego adbWireless), po drugie demonem prędkości w tym trybie program raczej nie jest… W przypadku połączenia przez USB wszystko działa szybciej, co w sumie jest nieco zaskakujące.

Menedżer plików

Zarządzanie plikami jest zrealizowane jak wiele dwupanelowych aplikacji typu „commander” – mamy dwa okna, które wyświetlają nam zawartość dwóch lokalizacji. Lewy panel ma możliwość przełączania się pomiędzy telefonem a komputerem (ikona obok pierwszego pola filtrowania), prawy zawsze dotyczy telefonu. Dzięki menedżerowi możemy w łatwy sposób przenosić pliki między telefonem, a komputerem i wykonywać proste operacje jak tworzenie katalogów, zmiana nazw plików. Mamy też możliwość instalacji aplikacji – wystarczy zaznaczyć dowolny plik *.apk i wcisnąć F4 lub nacisnąć odpowiedni guzik znajdujący się na dolnym pasku narzędziowym. Pojawi się komunikat z prośbą o potwierdzenie, po zatwierdzeniu operacji instalacja zostanie przeprowadzona, a po jej zakończeniu program poinformuje nas czy wszystko się udało. A skoro już o instalacji to przejdźmy do…

Menedżer aplikacji

Zdecydowanie najistotniejsza część QtADB. Bardzo czytelnie przedstawia spis zainstalowanych w telefonie aplikacji (ich wersja, unikalna nazwa pakietu), a przede wszystkim umożliwia tworzenie ich kopii zapasowych wraz z danymi oraz oczywiście przywracanie utworzonych kopii. Nie trzeba tłumaczyć jak bardzo jest to przydatne w przypadku ponownego wgrywania oprogramowania telefonu – kilka kliknięć i mamy w telefonie wszystko to, co wcześniej.

Poza aplikacjami zainstalowanymi przez użytkownika możemy również przeglądać zaszyte w telefonie aplikacje systemowe – wystarczy z listy rozwijanej wybrać odpowiedni element.

Informacje o telefonie

Statystyki zużycia zasobów (dane telefonu data, partycji systemowej system oraz karty pamięci sdcard) nie są czymś, co może przyciągnąć rzesze użytkowników, ale na pewno są użytecznym dodatkiem do bardziej zaawansowanych funkcji programu. Mamy tu też informacje o operatorze, modelu telefonu i wersji oprogramowania (romu).

Zrób sobie screenshot

Wprawdzie istnieją aplikacje, za pomocą których możemy zrobić screenshot z poziomu telefonu (taką opcję wbudowaną mają również niektóre romy), to jednak możliwość zrzucenia zawartości ekranu telefonu bezpośrednio do komputera może się przydać gdy np. chcemy zrobić tutorial dotyczący korzystania z jakiejś aplikacji, zobrazować kroki konfiguracji itp itd. Sky’s the limit 😉

Konsola

Za pomocą terminalu możemy narobić sporo szkód jeśli nie znamy się na budowie i zasadzie działania systemu Android, więc tym, którzy nie mieli do czynienia z jakimkolwiek ekranem linii poleceń odradzam zabawę w tym oknie. Wprawdzie istnieje bardzo małe prawdopodobieństwo, że ktoś przypadkowo wpisałby rm -R -f system, ale jednak… 😉 Ok, poważnie: tylko dla zaawansowanych i świadomych użytkowników.

Inne

QtADB umożliwia jeszcze zarządzanie wiadomościami SMS (i ich wysyłanie?), ale tylko po wprowadzeniu klucza licencyjnego. Za pomocą ADB można też zresetować telefon do bootloadera lub do trybu recovery (o ile mamy takowy wgrany). Program posiada też obsługę trybu fastboot (rom również musi obsługiwać ten tryb), niestety u mnie ta opcja jest nieaktywna nawet po ręcznym uruchomieniu telefonu w tym trybie.

Podsumowanie

QtADB to umiarkowanie rozbudowany, ale dobrze wykonany program oferujący kilka naprawdę przydatnych opcji, z których korzysta się w intuicyjny sposób (jedyną bardzo nieintuicyjną rzeczą jest instalacja adbWireless, o której trzeba przeczytać dopiero w FAQ na stronie oficjalnej – przydałaby się informacja w oknie ustawień połączenia wi-fi, gdzie podajemy adres IP oraz port). Z mojej perspektywy brakuje jednej bardzo przydatnej opcji – zarządzania kontaktami. Ale nic straconego: zawsze można osobiście taką opcję dorobić i wgrać swoją pracę poprzez GitHub.